yağmur başlangıçi

siz bir başlangıç bile değilken
yokken denemez çünkü vardınız
geyikler inerdi gözlerinize
ağaçlarınız fındık ve sincap
bu yüzden omuzlarınız
memeleriniz bir kitap gibi okunaklı
oluklara dü$en sessiz damlalardı

bin kez yondum,sizi bin kez doğurdum
bir keten buru$ukluğu her seferinde
yağacak diye düşünürdüm havalara bakarak
bir serinlik bir kıpırtı otta ve ağaçta
ak$amın kanından gecemize yakla$an
bir gemi gibi önce küçük sonra yakın
iri damlaları o seyrek yağmurun
tüterdi ot,çakıl,kum

siz bir ba$langıç bile değilken
sizi yazdım,kotardım
bir ba$ucu kitabı olmanızı istedim
tek tek iri o yabanıl kelimeler
onlar i$te renkli zarlarının içinde
olukların çinkosunda yuvarlanan

siz daha bir ba$langıç bile değilken
yağmur ba$lamı$tı
ama ne ben,ne bahçe,ne yaz
hiçbirimiz..

(bkz: oktay rifat)