murathan mungan $iiridir..
puhu, biyografi çağı 
can çekişmenin grameri 
varlığın kıstırıldığı sözcükler 
hayatını yazsın herkes 
tedavüldeki jestler bizi almıyor 
karartmayı çalışıyor bürokratik felcin ara dolguları 
çok tanrılı görüstü yapıcıları 
ne yaptınız 
arkhont atum alizeler 
ayrıntıların cinnetiyle yoğunlaşan batakta 
gündeliğin kiri
üstüpüye silin şiirlerinizi 
çığlıklarınızı törpüleyen metal dünya 
ne tanrı istiyorsunuz ne patron 
görüntü yapıcıları 
kanla geçirdiler ellerine bütün iktidarları 
kanla alınsın ellerinden 
çekinmeyin vahşetin estetiğinden 
vardığımız yerde iki şey kaldı geriye 
bir intikam bir de affedilmeyen
                    affedilmeyen
(bkz: the unforgiven)
                    
    atvde per$embe geceleri saat 22:00 de yayinlanacak olan yeni yerli dizi.kurtlar vadisi kokusu var bu dizide de ama du bakalim.
                    
    samet akdemirin bir siiri ;
affedilmeyen
bilmeyeceksin
ne dusundugumu
ne hissettigimi
affetmeyecegimi
bilmeyeceksin
dumanlar basimin ustunde halka halka oldugunda
aklima geldigini
her aklima gelisinde
yine bir deprem yeri oldugumu
affedilmeyecegini
bilmeyeceksin
sarardiginda baharlar
basimin sola dustugunu
sol yanima bir yaprak dustugunu
giderken buralardan
duslerimde neler oldugunu
affetmeyecegimi
bilmeyeceksin
en guzel siirlerimi de bilmeyeceksin
bir gun oturup karsima
gozlerimde neler yazdigini
artik okuyamayacaksin
affedilmeyecegini
bilmeyeceksin
seni sevdigimi unutacaksin
sonra da bilmeyeceksin seni sevdigimi
kalkip giderken ardinda neler kaldigini
sormayacaksin
once merak etmeyeceksin
sonra unutacaksin
bilmeyeceksin
kahramanlik ne care
elden gelmez namertlik ki
bu can kac ben tasir
bilmeyecekler
gelmez kalbine uflesem nefesim
uflemeyecegim
bilmeyeceksin
daha nice daglara yetmez ki gucum
yazsam seni yagmura tukenmez ki icim
bir gergef dokur ki yara icimde bicim bicim
bu onulmaz yaralarima bir kavlin kâfidir
soylemeyecek dillerim
bilmeyeceksin
daha da otesi
affedilmeyeceksin...
                    
    affedilmeyen
bilmeyeceksin
ne dusundugumu
ne hissettigimi
affetmeyecegimi
bilmeyeceksin
dumanlar basimin ustunde halka halka oldugunda
aklima geldigini
her aklima gelisinde
yine bir deprem yeri oldugumu
affedilmeyecegini
bilmeyeceksin
sarardiginda baharlar
basimin sola dustugunu
sol yanima bir yaprak dustugunu
giderken buralardan
duslerimde neler oldugunu
affetmeyecegimi
bilmeyeceksin
en guzel siirlerimi de bilmeyeceksin
bir gun oturup karsima
gozlerimde neler yazdigini
artik okuyamayacaksin
affedilmeyecegini
bilmeyeceksin
seni sevdigimi unutacaksin
sonra da bilmeyeceksin seni sevdigimi
kalkip giderken ardinda neler kaldigini
sormayacaksin
once merak etmeyeceksin
sonra unutacaksin
bilmeyeceksin
kahramanlik ne care
elden gelmez namertlik ki
bu can kac ben tasir
bilmeyecekler
gelmez kalbine uflesem nefesim
uflemeyecegim
bilmeyeceksin
daha nice daglara yetmez ki gucum
yazsam seni yagmura tukenmez ki icim
bir gergef dokur ki yara icimde bicim bicim
bu onulmaz yaralarima bir kavlin kâfidir
soylemeyecek dillerim
bilmeyeceksin
daha da otesi
affedilmeyeceksin...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?


