lubeck

almanya’nın kuzey kesiminde, schleswig-holstein eyaletinde (land) liman kenti. baltık denizinden yaklaşık 14 kilometre içeride, trave ve wakenitz ırmaklarının kıyısında yer alır.

bölgede kurulan ilk yerleşme bir slav prensliğinin merkezi olan liubice’ydi. alman kenti ise 1143’te holstein kontu ii. adolf tarafından kuruldu. 1157’deki yangında kentin büyük bölümü yıkıldıysa da, 1159’da iii. heinrich (aslan) tarafından aynı yerde yeniden inşa edildi. sonraki yıllarda avrupa’nın kuzey ve doğusundaki hammadde üreten ülkelerle, batısındaki imalat merkezleri arasında bir ticaret merkezi olarak gelişti.

kısa bir süre için (1201-26) danimarka’nın yönetimi altında kalan lübeck, 1226’da özgür kent oldu. bu dönemde çıkarılan "lübeck yasaları" daha sonra baltık bölgesindeki 100’den fazla kentte uygulandı. bu kentlerin ekonomisini ve görünümlerini büyük ölçüde etkileyen lübeck 1358’de hansa birliği’nin merkezi oldu.

reform hareketiyle (1529-30) birlikte, kent yönetimi önemli değişikliklere uğradı. bu dönemde kent konseyi bölgeden sürüldü ve kentin yönetimini jürgen wullenwever üstlendi. wullenwever’in danimarka, isveç ve felemenk’e karşı giriştiği savaşın başarısızlıkla sonuçlanması kentin eski gücünü yitirmesine neden oldu. bununla birlikte lübeck, hansa birliği’nin dağılmasından (1630) sonra da, baltık denizindeki en önemli liman olma özelliğini korudu. 1811’den 1813’e değin fransız yönetimi altında kalan kent, 1815’ten sonra da alman konfederasyonu’na üye oldu.

1866’dan sonra kuzey alman konfederasyonu’na, 1871’den sonra da alman imparatorluğu’na bağlandı. 1900’de elbe-lübeck kanalı’nın yapımıyla birlikte kent ekonomisi yeniden canlandı. kentin 1226’dan beri süregelen özerk statüsü, 1937’de nazi yönetimi sırasında prusya’nın schleswig-holstein eyaletine bağlanmasıyla son buldu.